Afgelopen week stond ik te debatteren in de 2e Kamer. Hoe maken we onze Europese Unie nou sterker? Voor MEP, Model European Parliament, mocht ik samen met 9 andere Utrechters Cyprus op nationaal niveau verdedigen. Een weekje de Europese Unie naspelen dus eigenlijk, maar dan wel op bloedserieus niveau.
Maandag en dinsdag werden er door het hele land resoluties opgesteld. Ik vertegenwoordigde de commissie Regionale Ontwikkeling. Voor mij lekker dicht bij huis, het Provinciehuis van Utrecht. Anderen zaten in gastgezinnen. We bogen ons over de vraag hoe we de welvaartsverschillen in de EU kunnen verminderen. Hoe zorgen we ervoor dat álle lidstaten onze ambitieuze doelstellingen, zoals een circulaire economie, kunnen halen? Na twee dagen lang debatteren van 9 tot half 6 kwamen we met een resolutie. Ons plan om de EU beter te verbinden, meer te laten samenwerken en groener te maken.
Woensdag was het dan zo ver. Vanuit het hele land reden er bussen vol kinderen in pak en nette jurkjes naar Den Haag. In de 1e Kamer werd het MEP Nationaal 2018 officieel geopend en hoorden we de landenspeeches aan van alle deelnemende lidstaten.
Uit eten met mijn Cyprus delegatie liep ook uit in gepraat over resoluties. Wat zijn elkaars zwakke punten? Zijn we voor of tegen? ’s Avonds gingen we met zijn allen naar het hostel, bedden opmaken en daarna weer hard aan het werk. Tot 12 uur zat iedereen in de lobby, anderen overhalen amendementen te tekenen of informatie opdoen over wat anderen van jouw resolutie vonden. Om 12 uur moest iedereen op zijn kamer zijn. Stilte in de wandelgangen, maar op de kamers was alles nog in volle gang. Speeches schrijven. Het bleek dat de beste inspiratie om 1 uur kwam en zo schreven we tot we er als het ware bij neervielen. Al was de grootste uitdaging om half 7 je bed weer uit te komen.
Donderdag en vrijdag waren de grote dagen. Het plenaire debat. De resoluties werden voorgelegd en het debat kon beginnen. Speeches voor, speeches tegen, veel vragen en nog meer argumenten. Niet alle commissies wisten hun hoofd boven water te houden, de zaal kende geen medeleven. Het debat van donderdag vond plaats in de oude Tweede Kamer. Vrijdag werden de overige vijf resoluties behandeld in de nieuwe Tweede Kamer. De laatste dag van de week. Iedereen was moe, iedereen was blij. De stoelen zaten heerlijk en het debat was net als de dag ervoor in volle gang. Mijn resolutie kwam ook vandaag. Mijn stem trilde nog een beetje tijdens de eerste weerlegging, maar hoe meer ik sprak, hoe beter het ging. Die kriebels had iedereen. Ook mocht ik een slotspeech houden. De hele zaal overtuigen dat onze resolutie aangenomen moest worden, “want, voorzitter, de ideeën van vandaag zorgen voor het Europa van morgen”. De resolutie haalde het niet, maar trots als commissie waren we toch.
Dit MEP heb ik mijn eigen grenzen weer een stukje verlegd op het gebied van speeches, niet alleen kennis maar ook ervaring opgedaan over de Europese Unie. En ontzettend veel mensen leren kennen. Het leukste: dat ik deze ervaring mag doorzetten op internationaal niveau. Mijn speech haalde dan niet iedereen over, maar deze was goed genoeg om mij, met negentien anderen uit Nederland, door te laten gaan naar Toledo, Parijs of Koblenz. “Wereld, ik kom er aan!”
Jade Hermkens
30-09-2018